วิถีเอาตัวรอด

หลังจากลูกสาวถูกตีและโดนด่าว่าเด็กบ้า / โง่ /ซื่อบื้อ แม่โมโห+สงสารลูกจนเครียดไปหลายวัน ทุกคนบอกว่าสมควรคุยกับครู วันก่อนได้มีโอกาสคุยกับครูประจำชั้น ป.1 ของลูกสาว บอกย้ำครูไปว่าเรียนแนวทางเลือกมาครูช่วยใจเย็นๆกับลูกหน่อย

ครู: คุณแม่คะ เรื่องที่จะเรียนพิเศษ....บลาๆๆ

แม่: ออ ... ขอบคุณค่ะ .. เออ..เหมือนน้องถูกตีใช่มั้ยคะ (เปลี่ยนประเด็น)

ครู: ใช่ค่ะ แต่ที่นี่ มีตีนะคะ ถ้าเด็กไม่ตั้งใจ หรือเล่นซน บลาๆๆๆๆ

แม่: เข้าใจค่ะ แต่น้องอาจไม่ได้ยินคำสั่ง น้องบอกว่าน้องไม่เข้าใจว่าครูให้ทำอะไร แล้วเค้าทำอะไรผิด. ถ้ายังงัยรบกวนคุณครูช่วยบอกเหตุผลกำชับหลังตีได้มั้ยคะ? เพราะน้องเป็นเด็กมีเหตุผล ถ้าเค้าผิดเค๊าจะไม่เสียใจค่ะ

ครู: ครูก็บอกทุกครั้งนะคะก่อนจะทำโทษ

แม่: น้องอาจไม่ได้ยิน หรือไม่ได้ตั้งใจฟังตอนนั้น. ถ้ายังงัยรบกวนคุณครูช่วยบอกเหตุผล กำชับ หลังตีทุกครั้งนะคะ เพราะลูกถูกตี แล้วเค๊าเสียใจเพราะไม่ทราบสาเหตุ แม่เองก็ทุกข์ใจร้องไห้ ลูกเจ็บเราก็เจ็บสงสารเค๊าค่ะ

ครู: โอย..คุณแม่... ไม่ได้ตีแรงอะไรมากมาย

แม่: คือน้องบอกว่าเสียใจ ที่ครูว่าเค้า "โง่ " "ซื่อบื้อ"หนะค่ะ ( ยิงประเด็นหลัก- เก็บคำว่าเด็กบ้า ไว้)

ครู: ว๊ายยย...ไม่เคยพูดค่ะ. ไม่เคยว่าเด็กโง่ มันไม่สมควรมันไม่ดี ใช่ไหมไอวี่ ( หันไปบอกไอวี่) ครูไม่เคยว่าหนูว่าโง่นะคะ ...หนูจำผิดรึเปล่า?

ไอวี่ทำหน้าเฉยๆวาดรูปใกล้ๆแม่ไม่ตอบไม่สนใจ.แม่ลูบหัวไอวี่

แม่: ครูไม่ได้ว่าหนูโง่.โอเคนะคะ

ไอวี่พยักหน้าแล้วก้มหน้าก้มตาวาดรูปต่อ

แม่: งั้นก็ดีแล้วค่ะ คุยกันจะได้เข้าใจกัน. สงสัยไอวี่จะเข้าใจผิด เคยได้ยิน ผปค. ชมว่าคุณครูเก่ง คงสอนไอวี่ให้ไม่โง่ได้อยู่แล้ว ^_^

ครู: ถ้าไว้ใจครู เรียนส่วนตัวกับครูได้นะรับรองไอวี่จะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น

แม่: ยิ้มอ่อน.... (เหอๆๆ)

*********************

ระหว่างจูงลูกสาวกลับบ้าน

แม่: แม่เชื่อหนู ตกลงครูพูดว่าหนูใช่มั้ย?

ลูกสาว: (ทำหน้ามุ่ย) ใช่ครูพูดจริงๆหนูได้ยิน

แม่: แล้วทำไมไม่เถียงหละ?

ลูกสาว: เถียงครูก็โดนตีสิ ! แต่หนูไม่เข้าใจทำไมครูชอบโกหก

ลูกสาว: คราวหน้าหนูจะขอใส่เสื้อแขนยาวไป ถูกตีจะได้เจ็บน้อยๆ แม่: ..... (เออลูกเราก็คงเอาตัวรอดได้เนอะ)